مرد مردستان طاها.....

قرن هاست به هر بهانه ای از علی می گویند...
فرق هاست که به نام علی سینه چاک می دهند اما  نمیداند که اصلا علی که بود
سالهاست که به نام عدالت علی حکومت ها شکل میگرد و نهایتا به سلطنت  اموی مبدل میشوند...
نامت بلند باد مرد مردستان طاها....
نامت بلند باد که کسی جز تو نتوانست حقانیت خویش را تا ابد با همه تکفیرها و تکذیب ها
بر پیشانی ننگین تاریخ داغ زند
نامت بلند باد با که جز گوشه هایی از نهج البلاغه هیچ کلامی  را گوهربارتر نیافتم که در وصفت بنویسم
که فقط کلامت میتواند تو را به تمامی جهان بشناساند و بس ....
و چه زیبا گفت رسول مکرم اسلام در وصفت که:
یا علی لایعرفک الا الله و انا
ای علی هیچ کس تو را نشناخت،جز خدا و من.....
خجسته باد قدوم اهواریت بر خاک تفدیده زمین که تشنه یک لحظه نگاه پر عظمت تو بود


فرازهایی از خطبه 175 نهج‌البلاغه

· خداوند با دلايل واضح خود ، براى شما جاى عذرى باقى نگذاشته و حجت را بر شما تمام كرده است و برايتان بيان فرموده كه چه كارهايى را خوش دارد و چه كارهايى را ناخوش، تا از آنچه خوش دارد ، پيروى كنيد و از آنچه ناخوش دارد ، اعراض نماييد.

· بدانيد كه اطاعت خداوند با سختى و درشتى همراه است و معصيت او با لذت و خوشى.

· دشوارترين كارها ، دور داشتن نفس است از هوا و هوسهايش.

· بدانيد ، اى بندگان خداى ، مؤمن شب را به روز و روز را به شب نمى‏آورد مگر آنكه به نفس خويش بدگمان است و پيوسته بر او عيب مى‏گيرد و از طاعت حق ، افزونتر از آنچه به جاى آورده ، از او مى‏طلبد.

· شفاى دردهاى خود را از قرآن بجوييد ، چون سختى پيش آيد از قرآن يارى خواهيد.

· در روز محشر آواز دهنده‏اى آواز دهد كه « هر عمل كننده‏اى در دنيا ، در اين جهان گرفتار عاقبت عمل خويش است ، مگر عمل كنندگان به قرآن » پس از عمل كنندگان به قرآن باشيد.

· پايدارى ورزيد، شكيبايى كنيد، پارسا باشيد. هر آينه شما را سرانجامى است... اسلام را هدفى است ، به هدف اسلام بگراييد . به سوى خدا رويد و حق او را در آنچه بر شما واجب ساخته و احكامى كه برايتان مقرر داشته است ، بگزاريد. من گواه شمايم و در روز قيامت از سوى شما حجت مى‏آورم.

· شما را برحذر مى‏دارم از دگرگونى در خلق و خوى و از نفاق. همواره زبان را يكى كنيد. رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) فرمود : « ايمان هيچ بنده‏اى استقامت نپذيرد مگر آنگاه كه دلش استقامت پذيرد و دلش استقامت نپذيرد ، مگر آنگاه كه زبانش استقامت پذيرد . »

· مردم دو دسته‏اند : يكى آنكه از شريعت پيروى كند ، ديگر آنكه در دين بدعت آورد ، در حالى كه ، از سوى خداى سبحان او را نه از سنت برهانى است و نه از حجت پرتوى .

· بدانيد كه ظلم را سه گونه است : ظلمى كه هرگز آمرزيده نشود و ظلمى كه بازخواست گردد و ظلمى كه بخشوده است و بازخواست نشود . ظلمى كه هرگز آمرزيده نشود ، شرك به خداست . خداى تعالى گويد : « خدا نمى‏آمرزد كسى را كه به او شرك آورده باشد » و ظلمى كه آمرزيده شود ، ظلم بنده است به خود به ارتكاب برخى كارهاى ناشايست و ظلمى كه بازخواست مى‏شود ، ظلم كردن بندگان خداست به يكديگر .

· زنهار ، از دورنگى در دين خدا ، زيرا همراه جماعت بودن ، در كار حقى كه آن را ناخوش مى‏داريد بهتر است از پراكندگى در امر باطلى كه آن را خوش مى‏داريد.

· اى مردم ، خوشا كسى كه پرداختن به عيب خود او را از عيب ديگر مردم بازمى‏دارد و خوشا كسى كه در خانه‏اش بماند و روزى خود بخورد و به طاعت پروردگارش مشغول باشد و بر گناهان خود بگريد . چنين كسى ، هم به كار خود پرداخته و هم مردم از او آسوده‏اند.


پینوشت: بابایی عزیزم روزت مبارک