آسمانی در زمین.....
تمامی زمین همواره شرمنده قدوم توست...
و همه نخلستان ها دلتنگ و بی قرار دستهایت...
و چاههای جهان گوش هایشان را تیز کردند شاید لحظه ای صدای یا رب یا رب تو را بشنوند..
و محراب مسجد کوفه هنوز بر کعبه می نازد که صدای تو را وخون تو را میزبان بود...
و کعبه بر همه ملکوتیان و زمینیان می نازد که دیوارهایش اولین خوشامدگویان سیمای آسمانیت بود...
و غدیر ..غدیر ..غدیر که گر نبود غدیر و تو،تو و مصطفی....
دستهای تو و دستهای محمد ،نگاه تو و نگاه محمد....و تکرار یه کلمه
وآخرین وصیت اخرین فرستاده که فقط همان یک کلمه بود..
علی ..ایلیا...اعلی...نامی از نام های خدا......تو....علی
علی علی علی...........
اما چرا گوش های ثقیفه بنی ساعده کر شد و چشمهایش ندید ؟؟؟؟
مگر آسمان را در زمین نمی دید؟؟؟؟؟
نمیدانم............
